تاکید محققان بر توسعه دستگاههای محلی لرزه نگاری برای شناسایی دقیق گسل مسبب زلزله ها
تعدادی از پژوهشگران با استفاده از روش های آماری فضایی راهکاری برای شناسایی گسل مسبب زلزله سال ۹۹ در رامیان استان گلستان عرضه کردند و بر مبنای نتایج به دست آمده از این مطالعات اعلام گردید شناسایی دقیق گسل مسبب رخدادهای لرزه ای نیازمند توسعه دستگاههای محلی لرزه نگاری است.
به گزارش پی اچ پی و جی کوئری به نقل از ایسنا، شاهرخ پور بیرانوند، عضو هیات علمی پژوهشگاه زلزله شناسی و مهندسی زلزله، امروز در چهارمین سمینار آمار فضایی و کاربردهای آن، ضمن اشاره به اجرای تحقیقاتی در زمینه بررسی گسل مسبب زمینلرزه ۱۷ شهریور ماه سال ۹۹ در رامیان استان گلستان با اشاره به اینکه این تحقیقات با رویکرد موقعیت مکانی رومرکز زمینلرزه ها اجرایی شده است، اظهار داشت: برای این منظور محاسبات در ارتباط با سازوکار کانونی زمینلرزه ها به صورت خودکار انجام شد که در مراحل نهایی تست اولیه قرار دارد، ضمن آنکه داده های به دست آمده توسط نرم افزارهایی، پردازش شدند.
وی با اشاره به اینکه در این مطالعات با استفاده از "تنش کولمب" اثرات رخدادهای لرزه ای را بر روی گسل های پیرامونی آن مورد مطالعه قرار دادیم، خاطرنشان کرد: در این بررسی مشاهده کردیم که نقشه گسل های منطقه از منابع مختلف حتی با در نظر گرفتن عدم قطعیت در حدود ۱۰کیلومتری در مختصات رومرکز معرفی شده برای این رخداد لرزه ای، نشانی از وجود گسل شناخته شده در موقعیت رخداد لرزه ای در رامیان استان گلستان به همراه ندارد.
پور بیرانوند افزود: در کنار آن لرزه خیزی منطقه و زمینلرزه رامیان را به همراه گسل های مهم منطقه در محیط Google Earth مورد مطالعه قرار دادیم که در آن خط مفروش بعنوان گسل احتمالی بر داده های موقعیت مکانی زمینلرزه نشان داده شد.
این محقق افزود: نتایج این بررسی نشان داده است که با وجود خطای مکانیابی رومرکز زمینلرزه ها در شبکه های کشوری موجود، میتوان از موقعیت مکانی رخدادهای لرزه ای برای برآورد حدودی و تقریبی محل گسل مسبب زمینلرزه ۱۷ شهریورماه سال ۹۹ در رامیان استان گلستان بهره برد.
به نقل از ایشان، همینطور این رویکرد می تواند در نقاط دیگر کشور که اطلاعات کافی در مورد گسل ها وجود ندارد، مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از داده های شبکه های لرزه نگاری محلی می تواند کمک شایانی به افزایش دقت تخمین موقعیت گسل مسبب زمینلرزه ها باشد.
در این سمینار همینطور دکتر نصرالله ایران پناه، عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با عرضه مقاله ای با عنوان "روش بوت استرپ پارامتری فضایی برای تحلیل داده های زمین شناسی"، این روش را یک روش محاسباتی-آماری-کامپیوتری دانست که برای تعیین میزان دقت برآوردگرهای حاصل داده های گرفته شده از نمونه ها به کار برده می شود.
وی با اشاره به اینکه این روش در سال ۱۹۹۷ ابداع شده است، خاطرنشان کرد: مقالاتی حاصل از به کارگیری این روش در سال ۲۰۰۳ منتشر گردید که به صورت اشتباه از روش بوت استرپ استفاده شده بود، ولی ما با انتشار مقاله ای در سال ۲۰۲۰ کاربرد صحیح استفاده از این روش در حوزه زمین شناسی را تبیین کردیم.
منبع: پی اچ پی و جی كوئری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب