از سوی مركز پژوهشهای مجلس صورت گرفت؛
ارائه بسته سیاستی توسعه زیست بوم فضای مجازی در زمینه کودک و نوجوان
پی اچ پی و جی کوئری: مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی با بررسی چالش های توسعه زیست بوم فضای مجازی در زمینه کودک و نوجوان، یک بسته سیاستی ارائه داد.
به گزارش پی اچ پی و جی کوئری به نقل از مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی، این مرکز در گزارشی با بررسی چالشهای توسعه زیست بوم فضای مجازی در زمینه کودک و نوجوان، یک بسته سیاستی ارائه داد. در مقدمه این گزارش آمده است: بعد از ابتکار شورای عالی فضای مجازی در تصویب «سند صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی» مورخ ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ با وجود رویکرد نسبتا جامع این سند، توجهی به خلأ موجود در حوزه محتوا و خدمات دیجیتال داخلی در رابطه با حوزه کودک و نوجوان نشده است و نیاز جدی نسبت به ورود مجلس شورای اسلامی از باب رفع موانع قانونی توسعه محتوا و خدمات داخلی در این زیست بوم احساس می شود. این گزارش نتایج توسعه نامناسب فضای مجازی برای کودکان و نوجوانان را مورد بررسی قرار داده و به ضوابط در رابطه با حضور کودکان و نوجوانان در فضای مجازی در مجموعه قوانین و مصوبات نرم فعلی حقوق ایران اشاره نموده است. در این گزارش همین طور وضعیت بازیگران زیست بوم دیجیتال کودک و نوجوان تشریح شده و علاوه بر تشریح پروسه فعلی عمل این بازیگران در قالب چهار دسته سیاستگذار/ قانونگذار،
تنظیمگر/ تسهلگیر، ارائه دهنده خدمت و محتوا و ناظران، مدل مطلوب و پیشنهادی بازیگران این زیست بوم نیز ترسیم شده است. در این گزارش ضمن مرور تجارب ملی پیرامون توسعه زیستب وم کودک و نوجوان در فضای مجازی جمهوری اسلامی ایران در پنج بخش «خدمات دسترسی مبتنی بر اپراتورهای تلفن همراه، سکوهای ارائه محتوای تصویری، ابزارهای مراقبت خانوادگی، تبلت های کودک و نوجوان و زیست بوم های مجازی» اشاره شده که فقدان استقبال جدی خانواده ها و تقاضای عمومی جهت استفاده از محصولات تولیدشده بومی در زیست بوم داخلی فضای مجازی کودک و نوجوان بخش خیلی از این خدمات را با بحران مالی مواجه کرده است. تا جایی که به استثنای برخی سکوهای محتوای تصویری - که بیشتر محتوای آنها نیز محصولات خارجی است - شرکت های تولیدی در حوزه محتوا و خدمات داخلی به سختی به حیات اقتصادی خود ادامه می دهند. علت این عدم استقبال را می توان در ضعف آگاهی و سواد فضای مجازی والدین و عدم احساس نیاز آنها جهت استفاده از زیست بوم های موجود جستجو کرد. در این گزارش ۲۰ چالش موجود در چرخه تولید محتوا و خدمات بومی در زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان در چهار مرحله شکل رقابت و بازیگران، برنامه ریزی تولید، برنامه ریزی توزیع و برنامه ریزی مصرف احصاء شده است؛ که اهم آنها عبارتند از: ۱. کارآمد نبودن الگوی اختصاص بودجه های حمایتی در افزایش رقابت ۲. تصدی گری بی ضابطه دستگاه های دولتی و حاکمیتی که در مواقعی منجر به کاهش سهم بخش خصوصی از بازار می شود ۳. عدم اولویت بندی و برنامه ریزی درباب قالب های رسانه ای و سرفصل های محتوایی مورد حمایت و همین طور کمبود محتوای دینی و انقلابی در زمینه کودک و نوجوان ۴. ضعف در جذابیت و کیفیت بخش خیلی از آثار تولیدشده در داخل نسبت به محصولات خارجی ۵. هزینه زیاد تولید محتوا و ناتوانی شرکت های خصوصی از تولید مستمر در زمینه کودک ۶. بی توجهی به معافیت مالیاتی نشر دیجیتال و محدود کردن آن به نسخه های چاپی ۷. نقض مالکیت فکری محتوا و خدمات ایرانی ۸. سهم اندک بخش خصوصی در تامین محتوا و خدمات دیجیتال مورد نیاز وزارت آموزش و پرورش ۹. عادلانه نبودن تسهیم درآمد حاصل از خدمات دسترسی که توسط اپراتورها صورت می گیرد ۱۰. فقدان یک بستر مرجع برای کسب اطلاع والدین از محصولات زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان ۱۱. سواد اندک والدین و قسمتی از معلمان و مربیان درباب زیست بوم فضای مجازی کودکان و نوجوانان. مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در این گزارش پشنهادهای سیاستی خودرا ذیل سه گروه سیاستگذار، تنظیمگر/ تسهیلگر و ارائه دهنده خدمت و محتوا و ناظر به هریک از چالش های احصا شده ارایه داده است.
مدل پیشنهادی بازیگران زیست بوم فضای مجازی در زمینه کودک و نوجوان
این مدل طراحی گزارش حاضر و حاصل یافته های آنست. در این مدل بازیگران زیست بوم فضای مجازی کشور در زمینه کودک و نوجوان به چهار دسته تقسیم شده اند که عبارتند از: سیاستگذار (شورایعالی فضای مجازی)، قانونگذار (مجلس شورای اسلامی)، تنظیمگر/ تسهیلگر (سازمان صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارتخانه های آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد اسلامی و ارتباطات و فناوری اطلاعات و...) و ارائه دهنده خدمت و محتوا (شامل شرکت های بخش خصوصی) برای داشتن بخش خصوصی قوی در کشور در عرصه تولید محتوای در رابطه با رده سنی کودک و نوجوان لازم است تا نهادهای دولتی و حاکمیتی در ابتدا بستر رقابتی منصفانه و عادلانه را فراهم آورند و در درجه دوم خود نیز هنگام ورود به این بازار به اصول وضع شده پایبند باشند. ورود بی ضابطه و غیرقاعده مند حاکمیت به بازار تولید محتوا و خدمات منجر خواهد شد که رقابت عادلانه از میان برود و به مرور زمان تولیدکننده محتوای نوآورانه و اثربخش در بخش خصوصی نداشته باشیم. بدین جهت در مدل پیشنهادی حاکمیت ضمن تمرکز بر تنظیم گری، تسهیلگری و حمایت در حوزه تولید محتوا و خدمات فضای مجازی کودک و نوجوان، هر زمان که خود قصد تصدی گری در این حوزه را داشت، باید شروط ذیل را در نظر داشته باشد: ۱. رعایت اصل رقابت عادلانه و منصفانه ۲. اهتمام ویژه در زمینه هایی که خلاء محتوایی وجود دارد و بخش خصوصی انگیزه ای برای ورود ندارد ۳. شفافیت در ضوابط اجرائی و دستورالعمل های ذیربط جزییات بسته سیاستی پیشنهادی جداول: پیشنهادهای سیاستی در راستای رفع موانع چرخه تولید محتوا و خدمات بومی در زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان لایه ها چالشها و موانع موجود پیشنهادهای سیاستی ساختار رقابت و تعامل بازیگران سیاستگذار تنظیمگر/تسهیلگر ارائه دهنده خدمت و محتوا کارآمد نبودن الگوی اختصاص بودجه های حمایتی در افزایش رقابت. اهتمام به ایجاد تمرکز در بودجه حمایتی از این حوزه در وزارتخانه های ارتباطات و فناوری اطلاعات (بخش زیرساختی) و فرهنگ و ارشاد اسلامی (بخش محتوایی). بودجه های حمایتی از بخش خصوصی بجای اختصاص به تولیدکننده، مستقیما از سمت مصرف کننده وارد این زیست بوم شود؛ بوسیله طراحی یک سامانه مجازی جهت عرضه بی واسطه محصولات دیجیتال بومی کودک و نوجوان و خرید مستقیم آنها توسط مصرف کنندگان با یارانه دولتی از محل درآمد حاصل از اپراتورها. تعریف یارانه خاص این حوزه برای والدین در برنامه بودجه سالانه بصورت شفاف و مدیریت پذیر در راستای خرید محصولات تعریف شده بومی و هدایت مصرف کاربران کودک. بخش خصوصی با ایجاد انجمنها در جهت افزایش رقابت میان فعالان بازار گام بردارد و از رقابت لطمه زننده و حذف شرکت های خرد اجتناب کند. تصدی گری دستگاه های دولتی و حاکمیتی که در مواقعی به کاهش سهم بخش خصوصی از بازار منجر می شود. سیاستگذار با شفاف کردن حوزه فعالیت لایه های مختلف زنجیره ارزش این حوزه از تعارض منافع و رقابت منفی جلوگیری نماید. الف) حاکمیت ضمن تمرکز بر تنظیم گری، تسهیل گری و حمایت در حوزه تولید محتوا و خدمات فضای مجازی کودک و نوجوان، هر زمان که خود قصد تصدی گری در این حوزه را داشتند، شروط ذیل را در نظر داشته باشد: ۱. رعایت اصل رقابت عادلانه و منصفانه
۲. اهتمام ویژه در زمینه هایی که خلاء محتوایی وجود دارد و بخش خصوصی انگیزه ای برای ورود ندارد
۳. شفافیت در ضوابط اجرائی و دستورالعمل های ذیربط ب) نقش آفرینی کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی به عنوان تنظیم گر تنظیم گران فضای مجازی در راستای صیانت از بازار بخش خصوصی در قالب قوانین برخوردهای سلیقه ای و در پاره ای اوقات رویکرد فقط قضایی به بخش خصوصی، کارآفرینان و تولیدکنندگان در قوانین موجود کشور مواجهه جرم انگارانه با کارهای غیرقانونی در بخش خصوصی حوزه زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان انجام گرفته و خلأ قانونی وجود ندارد. نظارت و ممیزی در این عرصه از کانال اختصاصی صورت گیرد. سازمان صداوسیما (در زمینه صوت و تصویر فراگیر) و وزارت ارشاد (در دیگر بخشها) با همکاری تشکل های این حوزه نظارت های قانونی را اعمال نماید. تعدد نهادهای نظارتی به کاهش تولید محتوا و سرمایه گذاری در این عرصه منجر خواهد شد. جداول: پیشنهادهای سیاستی در راستای رفع موانع چرخه تولید محتوا و خدمات بومی در زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان لایه ها چالشها و موانع موجود پیشنهادهای سیاستی برنامه ریزی تولید سیاستگذار تنظیمگر/تسهیلگر ارائه دهنده خدمت و محتوا چالش تولیدکنندگان خرد برای تهیه زیرساخت های فنی تولید محتوا. در اولویت قرار گرفتن سرمایه گذاری جهت توسعه زیرساختها و فناوری های این حوزه در بودجه سالانه ازسوی صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست جمهوری. همین طور وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مکلف به تامین زیرساخت سخت افزاری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مکلف به تسهیلات مکان استقرار یا استودیوی تولید است. عدم شفافیت در سیاست های محتوایی سلبی حاکمیت در زمینه کودک و نوجوان و سردرگمی بخش خصوصی در اینباره. برنامه سه یا پنجساله توسعه محتوایی کشور باید تدوین شود که بتواند خلاءهای محتوایی را هدف قرار داده و نیازهای محتوایی مخاطبان را پوشش دهد. این هدف جز با پایش وضع موجود و کشف نیازها و خلاءها امکان ندارد. تبعیت تمام دستگاهها از «نظام نامه رده بندی محتوا و خدمات مجاز حوزه کودک و نوجوان» و پرهیز از اعمال ممیزی های سلیقه ای. عدم اولویت بندی و برنامه ریزی درباب قالب های رسان های و سرفصل های محتوایی مورد حمایت. کمبود محتوای دینی و انقلابی در زمینه کودک و نوجوان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تعامل با بخش خصوصی بر طبق رصد و پایش انجام شده مبادرت به اولویت بندی قالب ها و محتواهای مورد نیاز حوزه کودک خصوصاً در حوزه محتوای دینی و انقلابی کند. بخش خصوصی در کشف نیازها و روش های برآوردن نیازها دستگاه های مسئول را کمک نماید. ضعف در جذابیت و کیفیت بخش قابل توجهی از آثار تولیدشده در داخل نسبت به محصولات خارجی. شرکتهای تولیدی حوزه محتوا و خدمات دیجیتال حوزه کودک در دو لایه پژوهشی و فنی آثار سرمایه گذاری بیشتری داشته باشند. هزینه زیاد تولید محتوا و ناتوانی شرکتهای خصوصی از تولید مستمر در زمینه کودک. سیاستگذار برای حمایت ویژه از محصولات فاخر ملی و آثاری که هزینه های کلان می طلبند، بودجه اختصاصی پیش بینی نماید همچون تولید محتوای مناسب برای کودک و نوجوان در بودجه سریالهای گروه الف صداوسیما پیش بینی شود. ۳۰ درصد از بودجه «وجوه اداره شده» وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به تولید محتوا و خدمات بومی حوزه کودک و نوجوان اختصاص پیدا کند (با نظارت کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی). بی نظمی در پروسه تامین سرمایه انسانی پرهیز جدی از وضع سیاست های طردکننده ازجمله مالیات و در مقابل وضع سیاست های تشویقی در راستای کسب درآمد بیش از بازار. اهتمام سازمان ملی راندمان به شناسایی و رتبه بندی عوامل این مسئله در اولویت کاری خود. جداول: پیشنهادهای سیاستی در راستای رفع موانع چرخه تولید محتوا و خدمات بومی در زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان لایه ها چالشها و موانع موجود پیشنهادهای سیاستی برنامه ریزی توزیع سیاستگذار تنظیمگر/تسهیلگر ارائه دهنده خدمت و محتوا بی توجهی به معافیت نشر دیجیتال از مالیات و محدود کردن آن در نسخه های چاپی. مجلس شورای اسلامی پیگیری این مطالبه قانونی را از سازمان امور مالیاتی در اولویت قرار دهد. معافیت مالیاتی محتوای دیجیتال که از وزارت ارشاد مجوز گرفته باشد. نقض مالکیت فکری محتوا و خدمات ایرانی. در این حوزه دو قانون اصلی در نظام حقوقی کشور وجود دارد که لازم است قوه قضائیه و مشخصا سازمان بازرسی کل کشور به استناد اصول ۱۵۶ و ۱۷۴ نظارت جدی تری بر حسن اجرای این قوانین داشته باشند تا فضای دیجیتال برای کارهای غیرقانونی که حقوق فعالان بخش خصوصی را تضییع می کند، پرهزینه شود. شرکت های خصوصی بوسیله پروتکل مشخصی موارد نقض مالکیت فکری را گزارش بدهند. نگرانی ها درباب استفاده از وسایل آموزشی متصل به اینترنت در مدارس به جهت مخاطرات حضور بی ضابطه دانش آموزان در این فضا. سیاستگذار (شورایعالی آموزش و پرورش) باید ذیل مصوبات شورای عالی فضای مجازی مقررات در رابطه با حوزه کاری این وزارتخانه در فضای مجازی را تدوین کند. لازم است تا یک تبلت آموزشی با خاصیت ها و استانداردهای نرم افزاری و سخت افزاری مصوب وزارت آموزش و پرورش با مشارکت بخش خصوصی طراحی شود و به عنوان وسیله آموزشی مورد استفاده دانش آموزان هنگام حضور در مدارس به رسمیت شناخته شود. سهم اندک بخش خصوصی در تامین محتوا و خدمات دیجیتال مورد نیاز وزارت آموزش و پرورش. محتوا و خدمات دیجیتالی که در نظام نامه رده بندی سنی و محتوایی وزارت آموزش و پرورش نمرات لازم را کسب کرده اند امکان استفاده از بستر آموزش و پرورش برای ارتباط مستقیم با دانش آموزان را پیدا کنند. فقدان یک بستر مرجع برای کسب اطلاع والدین از محصولات زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صداوسیما و وزارت آموزش و پرورش به عنوان تنظیم گران محتوایی این حوزه از میان وبگاه های موجود یک وبگاه مرجع مشخص کنند تا همه اطلاعات مربوط به محصولات محتوایی و خدماتی حوزه کودک در آن تجمیع و برای کاربران در دسترس باشد. به صرفه نبودن هزینه تبلیغات در صداوسیما برای کسب و کارهای دیجیتال حوزه کودک و هزینه بسیار بالای تولید محتوای ویدئویی جهت ترویج و تبلیغ محصولات. سیاستگذار باید وظایف ویژه ای را به سازمان صداوسیما درباب اطلاع رسانی و فرهنگسازی زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان تکلیف کند. تهیه مشوق های حمایتی ازسوی اداره کل تجاری سازمان صداوسیما مختص کسب و کارهای حوزه محتوا و خدمات دیجیتال کودک و نوجوان. جداول: پیشنهادهای سیاستی در راستای رفع موانع چرخه تولید محتوا و خدمات بومی در زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان لایه ها چالشها و موانع موجود پیشنهادهای سیاستی برنامه ریزی مصرف سیاستگذار تنظیمگر/تسهیلگر ارائه دهنده خدمت و محتوا عادلانه نبودن تسهیم درآمد حاصل از خدمات دسترسی که توسط اپراتورها صورت می گیرد. تسهیم عادلانه و شفاف درآمد حاصل از خدمات دسترسی میان دولت، اپراتور و تولیدکنندگان. دولت و اپراتورها سهم خودرا طی بازه زمانی پنجساله کاهش دهند و در مقابل مابه التفاوت به تولیدکنندگان بخش خصوصی اختصاص پیدا کند. بالا بودن ریسک کسب درآمد و بازگشت سرمایه به جهت چرخه اقتصادی ضعیف در این زیست بوم. تفاهمنامه ای میان وزارت آموزش و پرورش، تهیه کنندگان کودک و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منعقد شود که به سبب آن دانش آموزان به عنوان بازار و مخاطب بالقوه تضمین شده برای تولیدکنندگان داخلی در ازای توسعه امکانات زیرساختی و فنی مدارس در اختیار تولیدکنندگان محتوا قرار گیرد. سواد اندک والدین و قسمتی از معلمان و مربیان درباب زیست بوم فضای مجازی کودکان و نوجوانان. آموزش ۴۵ هزار مربی زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان در قالب آموزش های ضمن خدمت فرهنگیان توسط آموزش و پرورش طی پنج سال متوالی. صداوسیما در برنامه های در رابطه با کودک، سرویسها و محتواهای دیجیتال مناسب و مورد تأیید نظامنامه محتوایی دیجیتال کودک را معرفی نماید. اهتمام به استفاده از ظرفیت آموزشی ظرفیت فرهنگسراها، خانه های شهربانو. برگزاری رویادادهاای ترویجی و آموزشی در رابطه با سواد رسانه ای کودک و نوجوان از طرف شرکت های توانمند بخش خصوصی در حوزه ایفای نقش مسئولیت اجتماعی خود. فقدان روش پرداخت ساده مالی در زمینه کودک و عدم ایجاد امکان پرداخت تسهیل شده و شارژ اتوماتیک از طرف بانک مرکزی. بانک مرکزی به عنوان نهاد تسهیلگر این حوزه در راستای توسعه بازار محتوای دیجیتال کودک و نوجوان ارائه کیف پول خانواده را در دستور کار خود قرار دهد تا والد بتواند اجازه استفاده تا سقف مشخصی را به کودک خود در بستر دیجیتال بدهد. عدم دسترسی بخش خصوصی به کلان داده تجمیعی در رابطه با مصرف کودکان ایرانی. اتخاذ سیاست های روشن درباب اشتراک گذاری داده ها میان دستگاه های حاکمیتی و دولتی، بخش خصوصی و شهروندان ازسوی شورای عالی فضای مجازی. لزوم پیشبرد طرح «یکپارچه سازی داده ها و اطلاعات ملی» در مجلس شورای اسلامی. مانع زدایی از اجرای سند مصوب شورای عالی فضای مجازی درباب نظام احراز هویت کاربران. تنظیم گران در رابطه با محتوای کودک و نوجوان هریک به تناسب ماموریت خود، داده و اطلاعات شرکت های حاکمیتی و خصوصی ارائه دهنده محتوا و خدمات حوزه فضای مجازی کودک و نوجوان را با رعایت اصول حریم خصوصی و محرمانگی داده دریافت کرده و بعد از تجمیع متقابلا برای توسعه این خدمات و محتوا در اختیار شرکتهای ذیربط قرار دهد. تعامل با حاکمیت در حوزه اشتراک کلان داده ها. در ادامه سیاستهای پیشنهادی مواردی نیز به مطرح شده است: ایجاد سامانه جامع و مرجع زیست بوم فضای مجازی در زمینه کودک و نوجوان پیشنهاد می شود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر و وزارت آموزش و پرورش به عنوان تنظیم گران محتوایی این حوزه از میان وبگاه های موجود یک وبگاه مرجع مشخص کنند تا خدمات زیر توسط آن ارائه شود: * عرضه جامع، متنوع و بی واسطه همه تولیدات ارائه دهندگان داخلی محتوا و خدمات حوزه زیست بوم مجازی کودکان و نوجوانان و امکان خرید مستقیم توسط مصرف کنندگان با یارانه دولتی از محل درآمد حاصل از اپراتورهای تلفن همراه * معرفی جامع محصولات حوزه فضای مجازی کودک و نوجوان همچون ابزارهای مراقبت خانوادگی، سکوهای ارائه محتوای تصویری، خدمات اپراتورهای تلفن همراه، زیست بومهای مجازی و تبلت های کودک و نوجوان * آموزش و فرهنگسازی برای خانواده ها و اطلاع رسانی درباب خدمات رویدادها (همچون کارگاه های آموزشی برای مدارس، جلسات والدین، کنفرانسهای معلمان)، خدمات بروشور (توزیع رایگان کتابهای آموزشی معلمان و والدین و دستورالعمل های حفظ حریم خصوصی) * احصای قوانین در رابطه با حوزه فضای مجازی کودک و نوجوان برای آگاهی خانواده ها و وکلا * گزارش گیری موارد نقض مالکیت فکری محتوا و خدمات داخلی و دسترسی نهادهای ناظر به گزارشات این سامانه جهت پیگیری نظارت بر حسن اجرای قوانین در رابطه با مالکیت فکری (کپی رایت) در این میان لازم است تا سازوکاری بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دادستانی کل کشور و سایر دستگاه های مرتبط برای پیگیری این مساله به وجود آید تا در نتیجه آن فضای دیجیتال برای کارهای غیرقانونی که حقوق فعالان قانونی را تضییع می کند پرهزینه شود. حمایت تضمین شده محصولات تولیدی پیشنهاد می شود تفاهم نامه ای میان وزارت آموزش و پرورش، تهیه کنندگان محتوای حوزه کودک و نوجوان و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منعقد شود که به سبب آن مخاطب بالقوه تضمین شده برای تولیدات داخلی در ازای توسعه امکانات زیرساختی و فنی مدارس در اختیار تولیدکنندگان محتوا قرار گیرد. پشتیبانی از تولیدات فنی ساخت ایران در حوزه صیانت از کودکان و نوجوان در فضای مجازی ازجمله: تبلت های مخصوص کودکان و نرم افزارهای کنترل والدین نیز بطور کامل در قالب قراردادهای چندجانبه بین تولیدکنندگان و مراکز آموزشی قابل تعریف است. عادلانه سازی تسهیم درآمد محتوای دیجیتال پیشنهاد می شود وزارتخانه های ارتباطات و آموزش و پرورش ضمن تمرکز بر وظایف خود در ترسیم قواعد فعالیت بخش خصوصی و انجام اقدامات تسهیل گرانه و حمایتی هر زمان که خود قصد تصدی گری در این حوزه را داشتند، شروط ذیل را در نظر داشته باشد: ۱. رعایت اصل رقابت عادلانه و منصفانه ۲. اهتمام ویژه در زمینه هایی که خلاء محتوایی وجود دارد و بخش خصوصی انگیزه ای برای ورود ندارد ۳. شفافیت در ضوابط اجرائی و دستورالعمل های ذیربط این امر موجب خواهد شد هم ملاحظات محتوایی و ارزشی مورد نظر اعمال شود و هم شاهد رونق تولید محتوا و خدمات بومی باشیم. عملیات آموزش اساسی و سریع مربیان (استفاده از تجربه ترکیه و آمریکا) پیشنهاد می شود وزارت آموزش و پرورش با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی اقدامات زیر را بمنظور ارتقای سواد فضای مجازی والدین، معلمان و مربیان و توانمندسازی آنان برای مراقبت از فرزندان در فضای مجازی انجام دهد: ۱. آموزش ۴۵ هزار مربی (به ازای حدود هر ۳۰۰ دانش آموز یک مربی) درباب استفاده ایمن تر از اینترنت ۲. برگزاری رویدادهای سالیانه در مدارس سراسر کشور برای انتقال دانش مربیان آموزش شده به والدین در زمینه سواد فضای مجازی و مراقبت از کودکان و نوجوان ۳. تولید، ترویح و عرضه راهنمای اجرائی - عملیاتی مراقبت از فرزندان برخط ویژه خانواده ها بهره گیری از داده ها، به مثابه کلید حکمرانی بر فضای مجازی در وضعیت فعلی بخش بزرگی از فعالیت کاربران ایرانی بر بستر دو رسانه اجتماعی خارجی صورت می گیرد که بطور کامل از محدوده حکمرانی کشور خارج می باشند. مواجهه سیاستی با این وضعیت نیازمند دنبال کردن به الگووارهای کلان تر در مسئله پیوند اقتصاد و سیاست در عصر دیجیتال است. پارادایمی که بتواند نخست با تمرکز بر مزیت گرایی بومی و حکمرانی فعالانه مطلوبیت کل زیست بوم کسب و کارهای دیجیتال را نزد کاربران افزایش دهد و نظیر آنچه در چین، روسیه و اندونزی به وجود آمده، کسب و کارهای نوپای (استارت آپ های) بومی پرطرفدار را جایگزین غول های آمریکایی فناوری کند. اعمال وظیفه کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی در هماهنگی فعالان زیست بوم کودک و نوجوان کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی در ساختار حاکمیتی جمهوری اسلامی ایران به استناد مصوبه شورای عالی فضای مجازی به عنوان تنظیم گر تنظیم گران فضای مجازی کشور از حوزه زیرساخت تا حوزه محتوا به حساب می آید. پس کمیسیون مزبور می تواند باتوجه به شرح وظایف و اختیارات قانونی خود مسائل و چالش های مربوط به عملکرد دستگاه های اجرائی حول توسعه زیست بوم فضای مجازی کودک و نوجوان را پیگیری کرده و هماهنگی و انسجام لازم در این حوزه را بوجود آورد. نظارت مجلس شورای اسلامی بر عملکرد دستگاه های مسئول (اخذ گزارش های دوره ای) پیشنهاد می شود کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گرفتن گزارش های دوره ای از نهادها و دستگاه های اجرائی مسئول درباب عملکرد آنها ذیل سند صیانت از کودکان و نوجوانان را در دستور کار خود قرار دهد. همین طور پیشنهاد می شود رسیدگی به دعاوی و شکایات احتمالی بخش خصوصی در اولویت کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی قرار گیرد. علاوه بر این دیگر کمیسیون های تخصصی
مرتبط مجلس می توانند در صورت احراز موانع قانونی و اجرائی غیرقابل اجتناب با گرفتن نظر کارشناسی، در راستای ارائه راهکارهایی برای رفع آنها تدبیر کنند. علاقمندان می توانند برای مطالعه کامل این گزارش به اینجا مراجعه کنند.
منبع: php-jquery.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب